prawo dla dlużników

Przedawnienie roszczeń, przedawnienie długów

4.8
(4)

Przedawnienie roszczeń i przedawnienie długów ciekawi wielu. Szczególnie tych, którzy stanowią stronę zobowiązaną. Jeśli jesteś więc dłużnikiem, przeczytaj koniecznie cały cykl artykułów o przedawnieniu.

Dowiesz się z niego, co to jest przedawnienie, jak można sprawdzić czy doszło do przedawnienia, jak wygląda pismo związane z przedawnieniem, jakie prawa i obowiązki ma dłużnik w związku z przedawnieniem roszczenia. Jeśli tekst, który znajduje się poniżej jest dla Ciebie trudny i niezrozumiały – nie zamykaj go. Znajdziesz go w wersji zupełnie innej, prostej i czytelnej z wieloma przykładami – gwarantujemy, że zdziwisz się, że o prawie można pisać tak zrozumiale. Na wersję prostą i pełną przykładów możesz przejść w tym miejscu: kliknij po prostu Przedawnienie roszczeń w wersji łopatologicznej.

Przedawnienie roszczeń

jest w praktyce prawnej bezpośrednio związane właśnie z roszczeniem. Samo roszczenie można określić jako prawo uprawnionego do żądania od zobowiązanego określonego zachowania lub powstrzymania się od działania, co jest związane z obowiązkiem zobowiązanego do wskazanego przez uprawionego określonego zachowania lub powstrzymania się od działania.

Innymi słowy jest to obowiązek indywidualnie określonego podmiotu do wykonania świadczenia na rzecz również określonego podmiotu, który to podmiot może żądać od zobowiązanego określonego zachowania. Zatem roszczenie jest prawem jednej określonej osoby do żądania wskazanego zachowania skierowanego do drugiej określonej osoby.

Przedawnienie roszczeń majątkowych

W przypadku umowy pożyczki uprawnionym jest wierzyciel (pożyczający, pożyczkodawca), a zobowiązanym dłużnik (dłużnik, pożyczkobiorca). Wierzyciel posiada roszczenie (żądanie kierowane do dłużnika) o zwrot kwoty pożyczki, z czym związany jest obowiązek dłużnika do jej zwrotu w określonym czasie i kwocie. Treść roszczenia określa umowa pożyczki oraz uzupełniająco Kodeks cywilny. Należy podkreślić, że obowiązujące regulacje prawne przewidują zastosowanie instytucji przedawnienia wyłącznie do roszczeń o charakterze majątkowym („roszczenia majątkowe ulegają przedawnieniu”).

Czym są roszczenia majątkowe?

Roszczeniami majątkowymi są w polskim systemie prawnym są realizacją interesu ekonomicznego osoby uprawnionej i zmierzają do zaspokojenia tego interesu w sposób bezpośredni lub pośredni.

W przypadku umowy pożyczki roszczenie wierzyciela ma charakter majątkowy, ponieważ dotyczy określonej kwoty pieniężnej, co bezpośrednio oddziałuje na sferę ekonomiczną wierzyciela. W aktualnym stanie prawnym roszczenia niemajątkowe (np. rodzinne) nie ulegają przedawnieniu, podobnie prawa majątkowe (np. hipoteka, zastaw lub prawo dożywocia). Należy tu zwrócić uwagę na pozostałą treść art. 117 Kodeksu cywilnego, tj. „z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych”. Co sugeruje, iż w polskim systemie prawnym istnieją wyjątki od generalnej zasady przedawniania się roszczeń majątkowych (jak choćby roszczenie o zniesienie współwłasności).

Przedawnienie roszczeńAktualny kształt instytucji przedawnienia w polskim systemie prawnym jest zatem następujący: roszczenia majątkowe (wierzyciela wobec dłużnika) ulegają z zasady przedawnieniu (choć są wyjątki), a samo przedawnienie jest prawem czynnym (zarzutem) dłużnika do uchylenia się od wykonania obowiązku wykonania zobowiązania wobec wierzyciela (wynikającego np. z umowy między nimi) jeżeli upłynął określony czas.

Jest to także instytucja dyscyplinująca i mobilizująca wierzyciela, który powinien mieć świadomość, że po upływie terminu przedawnienia, jego roszczenie może być narażone na zarzut dłużnika o jego przedawnieniu. Warte podkreślenia jest, że dłużnik ma prawo, a nie obowiązek zgłoszenia zarzutu przedawnienia (czyli może to zrobić, ale nie musi). I można tego dokonać skutecznie jedynie w określonym momencie postępowania, w którym wierzyciel dochodzi swoich praw przed sądem (złożył pozew przeciw dłużnikowi).

Przedawnienie roszczeń – zarzut przedawnienia

Zarzut przedawnienia dłużnik, wykazując się inicjatywą, czynnie broniąc swoich praw, powinien zgłosić w treści odpowiedzi na pozew wierzyciela, w sprzeciwie lub zarzutach wobec nakazu zapłaty – pisemnie. W aktualnym stanie prawnym sądy nie badają z własnej inicjatywy (z urzędu) wystąpienia przedawnienia.

Nie jest skutecznie prawnie zgłoszenie zarzutu przedawnienia w odpowiedzi np. na wezwanie do zapłaty wierzyciela. Jednak może sugerować wierzycielowi, iż nie warto kierować sprawy do sądu, ponieważ skuteczne zgłoszenie zarzutu przedawnienia przez świadomego dłużnika spowoduje przegraną wierzyciela w procesie. Zatem skorzystanie z instytucji przedawnienia wymaga czynnego działania dłużnika oraz zgłoszenie go na odpowiednim etapie postępowania, w postaci pisemnej.

Trzeba tu wyraźnie podkreślić, że zgłoszenie zarzutu przedawnienia przez dłużnika, nawet gdy przedawnienie rzeczywiście nie nastąpiło, nie powoduje żadnych negatywnych konsekwencji dla dłużnika. Stąd warto je zgłaszać z ostrożności procesowej w przepisowym terminie. Nawet, gdy nie ma pewności, czy przedawnienie nastąpiło.

Czy podane tu informacje były przydatne?

Oceń nas klikając na gwiazdkę

Średnia ocena 4.8 / 5. Liczba głosów: 4

Nikt jeszcze nie głosował. Bądź pierwszy!

Zostaw swój komentarz...