Pytanie o to czy nadpłata za sprzedany samochód przez leasingodawcę należy się leasingobiorcy pojawia się dosyć regularnie. Odpowiedź jest jednoznaczna.
Ostatnie z pytań tego typu brzmiało:
„Czy nadpłata za sprzedany samochód przez leasing należy się klientowi. Byłam klientem leasingu. Spłacałam samochód.
Umowa została rozwiązana ponieważ nie byłam w stanie płacić rat za samochód. Oddałam samochód,Leasing sprzedał na licytacji. Otrzymałam pismo, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotu leasing pokrywa moje zobowiązanie wobec Idea Getin Leasing S.A.”
Aby doprecyzować co pytający miał na myśli. Nadpłata jest tutaj rozumiana jako uzyskanie ze sprzedaży odebranego przez leasingodawcę pojazdu, kwoty większej niż suma, jaka pozostawała do spłaty przez leasingobiorcę.
Nadpłata za sprzedany samochód nie należy się leasingobiorcy.
Aby nie trzymać Państwa w niepewności odpowiadamy, że jest to normalna praktyka, czyli nie, nadpłata nie należy się leasingobiorcy. Warto pamiętać, że istnieją sposoby, by nie dopuścić do licytacji, czyli sposoby na zachowanie przedmiotu leasingu.
Jeśli jednak temat interesuje Państwa głębiej, zobaczmy co o sprawie mówią
przepisy Kodeksu Cywilnego – nie zapominaj, że leasingodawca jest właścicielem pojazdu
Zgodnie z art. 709 15 w razie wypowiedzenia przez finansującego umowy leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich, przewidzianych w umowie, a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed terminem umówionym i rozwiązania umowy leasingu. Natychmiastowa, to jest z chwilą rozwiązania umowy leasingu wskutek jej wypowiedzenia zapłata finansującemu przez korzystającego wszystkich przewidzianych w umowie, a nieuiszczonych rat ma na celu przywrócenie takiego stanu, w jakim finansujący znajdowałby się, gdyby korzystający należycie wykonywał umowę leasingu i nie dał powodów do jej przedwczesnego zakończenia. Pełni zatem funkcję odszkodowawczą za szkodę wyrządzoną finansującemu wskutek naruszenia przez korzystającego umowy leasingu z przyczyn, za które on odpowiada (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 2008 roku I CSK 354/2007 OSNC 1008/D poz. 116).
Reguła ta znalazła także swój zapis w OWU, stanowiący, że w przypadku rozwiązana umowy leasingu leasingodawcy przysługuje m.in. prawo żądania zapłaty wszystkich pozostałych opłat leasingowych pomniejszonych o wartość uzyskaną ze sprzedaży przedmiotu leasingu.
wartość odzyskanego pojazdu jako korzyść leasingodawcy
Przy wykładni art. 709 15 k.c. akceptację zyskał pogląd, że przez korzyści uzyskane przez leasingodawcę w wyniku wcześniejszego rozwiązania umowy, które są związane z obowiązkiem zapłaty pozostałych rat wynagrodzenia przez leasingobiorcę, należy w szczególności rozumieć wartość odzyskanego przez finansującego przedmiotu leasingu (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 października 2011 roku I CSK 715/10). Jednocześnie należy mieć na względzie, że przez cały okres obowiązywania umowy, jej przedmiot pozostaje własnością leasingodawcy, w związku z czym w istocie rzeczy zwrócenie przedmiotu leasingu przez leasingobiorcę nie wiąże się z powiększeniem majątku leasingodawcy, lecz sprowadza się do możliwości zadysponowania rzeczą i wypracowania zysku niezależnego od otrzymania od leasingobiorcy dalszych opłat leasingowych w pełnej wysokości przewidzianej rozwiązaną umową.
Wartość samochodu w dacie jego zwrócenia przez leasingobiorcę podlega uwzględnieniu na poczet korzyści uzyskanych przez leasingodawcę w całości przede wszystkim dlatego, że stosownie do art. 709 1 k.c. łączna wysokość opłat, które leasingodawca zobowiązał się uiścić w zamian za możliwość korzystania z rzeczy, nie może być mniejsza niż cena albo wynagrodzenie za jej nabycie przez leasingodawcę. Konstrukcja omawianych przepisów została więc oparta na założeniu, że rzecz zwrócona po upływie okresu, na jaki umowa została zawarta, tj. po zapłaceniu przez leasingobiorcę całego wynagrodzenia należnego leasingodawcy, jest zużyta do tego stopnia, że nie powinna przedstawiać realnej wartości. W wypadku, gdy przedmiotem leasingu jest pojazd mechaniczny, po wykonaniu umowy jego wartość nie powinna przekraczać ceny złomu. Odzyskanie przez leasingodawcę możliwości dysponowania własnym pojazdem, spowodowane rozwiązaniem umowy z winy drugiej strony, nie jest więc przeszkodą do zaliczenia całej wartości samochodu do korzyści podlegających odliczeniu od świadczenia obciążającego leasingobiorcę (tak Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 września 2012 roku I ACa 255/12 LEX nr 1238196).
Pamiętaj. Artykuł nie stanowi interpretacji prawnej, porady, ani nie jest opinią prawną. Materiały są dostępne nieodpłatnie, a ich zamieszczenie ma jedynie cel informacyjny oraz wyjątkowo doszkalający. Właściciel portalu podejmuje wszelkie działania w celu umieszczania na stronie informacji bieżących, zupełnych i prawdziwych. Właściciel nie ponosi żadnej odpowiedzialności za rezultaty działań podjętych w oparciu o zamieszczone na stronie informacje, ani też za ewentualne braki, nieścisłości lub pomyłki w zamieszczonych materiałach.